Budynek A Część administracyjna
Budynek A Część szpitalno-laboratoryjna
Budynek B Część edukacyjno-rozrywkowa
Budynek C Część sportowo-rekreacyjna
Budynek C Część mieszkalna
Budynek techniczny

Legenda planów:

- lokacje oznaczone na jasnoczerwono są niedostępne dla wszystkich lub części agentów. Przykładowo do Centrum Bezpieczeństwa wstęp mają jedynie strażnicy pod komenda „Billy’ego”, do Sali operacyjnej jedynie medycy i pielęgniarki, a do dawnych kwater pracowników FEMA wstępu nie ma nikt. Czasem wstęp blokują drzwi na odciski palca, a czasem nic, a zakaz wstępu ma konsekwencje dopiero gdy obecność tam kogoś nieupoważnionego zostanie zauwazona (jak nie macie pewności, to pytajcie czy mimo zakazu Wasze postacie mogą się tam dostać).

- lokacje oznaczone na kremowo są ogólnodostępne, ale NIE BĘDĄ miały swoich tematów na subforach. Podobnie schody czy korytarze (poza wyjątkami, w budynku „C”) Robienie tematu „lewa toaleta przy Szatni w budynku głównym” zdecydowanie nie bangla. To tak dla jasności, aby później nie było, że ktoś chce temat jakichś „schodów w laboratorium” by sobie tam odegrać scenę albo relację. Nope. Macie masę pomieszczeń od tego, wiele na uboczu.

- różnica pomiędzy S (schowek) a M (magazyn) to rodzaj składowanych tam rzeczy. Schowki to raczej wewnętrzne szafy w których są stacje dokujące robotów sprzątających, środki czystości, ręczne autogaśnice, prześcieradła, ręczniki czy inne duperele w tym klimacie. Magazyny to miejsca gdzie przechowuje się bardziej sprecyzowane zapasy, a ich skład definiuje to jakiej lokacji towarzyszą (dla której są zapleczem).

- W rzucie pionowym na planach nie widać schodów w dół (z czerwoną strzałką) jeżeli nad nimi są schody w górę (ze strzałką zieloną). To chyba jasne, ale tak pro forma wspominamy - one tam są :)


Rzuty całościowe:
- podziemia
- poziom gruntu
- poziom 1
- poziom 2
- poziom 3

CZĘŚĆ ADMINISTRACYJNA I SZPITALNO LABORATORYJNA



W części administracyjnej PODZIEMI mieści się Zbrojownia (1) dostępna poprzez windę z pokoju szefa straży oraz Pomieszczenie z minireaktorem fuzyjnym (2) pełniącym funkcję zapasowego źródła energii i Serwerownia (3) do których można dostać się z położonego wyżej Centrum kontroli.

W części szpitalno-laboratoryjnej w podziemiach w pierwotnym przeznaczeniu kompleksu miał mieścić się podziemny garaż, jednak FEMA oddała ten poziom prawie w całości zespołowi badawczemu korporacji Cybertronik, której trzyosobowy zespół prowadził tam własne eksperymenty. Główna sala laboratoryjna (4) sąsiaduje z Przeszklonym pomieszczeniem dla małp (5) na których prowadzono badania. Gabinet szefa projektu (6) i niewielka Sala operacyjna (7) oraz Magazyn, niewielki Składzik i Toaleta dopełniały zaplecza naukowego Cybertroniku w ICID. Aktualnie podziemia są puste, Lisa nie znalazła dla nich przeznaczenia.
Garaż (8), a raczej jego mizerne resztki, mieści aktualnie jednego Offroada,  który stanowi żelazną rezerwę transportową ICIDu.





Parter posiada tylko część szpitalno-laboratoryjna, gdyż część administracyjna na tym poziomie to jedynie wsporniki zawierające w sobie ciągi pionowe do zbrojowni i reaktora/serwerowni. Na parterze znajdują się też schody do głównego wejścia do kompleksu.
Najważniejszym pomieszczeniem na tym poziomie jest z pewnością Laboratorium (1) anektowane przez “Pata” i jego zespół Dwójek. Sam Niemiec jako szef Labu zajmuje też Gabinet dawnego szefa Laboratorium (3). Trzy Izolatki (2), w tym jedna oszklona ‘lustrem weneckim’, od dawna stoją puste. Za windą znajduje się najniebezpieczniejsze pomieszczenie kompleksu - Sala badań nad PUFFem (4).





Pierwsze piętro to serce ICIDu, przynajmniej póki rządziła tu FEMA… Schody wejściowe prowadzą do dawnej recepcji, do której wchodzi się niejako ‘z podłogi’. Dziś to coś w rodzaju ogromnej Szatni (1) dla zespołów badających tereny na zewnątrz. To tu agenci przygotowują się do wyjścia na wypady eksploracyjne. Schody są zasłonięte mechaniczną klapą, którą na wniosek Billy’ego zamontował “Whoopie” i inni technicy, dzięki temu wejście jest bardzo trudne do sforsowania. Na lewo jest dawny sektor straży kompleksu. Wzmocniona drużyna wojskowych miała tu swoje Centrum bezpieczeństwa (2) naszpikowane monitorami z widokami z dziesiątek kamer rozsianych na około ICID. Tu też znajdują się panele kontrolne wieżyczek wartowniczych. Za korytarzem z szafkami dawnych strażników (przejętych przez agentów pełniących aktualnie funkcję ochrony zewnętrznej) mieści się Gabinet szefa straży (3), dziś zajmowany przez Billy’ego. Stąd też jedynie windą można dostać się do zbrojowni umiejscowionej w podziemiach.

Na prawo od wejścia, za hallem recepcji i kilkoma pomieszczeniami WC i składziku, mieści się dawna sala prasowa, gdzie kierownictwo ICID spotykało się z osobami z zewnątrz. Pracownicy FEMA mieszający w ICID traktowali to pomieszczenie również jako swój salon główny/świetlicę, czy też po prostu miejsce, gdzie można razem posiedzieć, zrelaksować się czy pooglądać vidy. Dziś to Sala odpraw (4) w której agenci wybierający się na zewnątrz szczegółowo planują swoje wyprawy wraz z Lisą i/lub szefostwem Trójek. Obok mieści się niewielki Staff room (5) z malutkim aneksem kuchennym, dziś właściwie nieużywany.

Za korytarzykiem prowadzącym do schodów na górę (dawnych kwater pracowników FEMA) i do sekcji szpitalnej, znajduje się obszerne Centrum kontroli (6). To tam jest monitoring wewnętrzny, kontrola wszelkich systemów kompleksu, główny komputer, panele kontrolne i dostęp do baz danych stanowiących dokumentację ośrodka. Windą towarową można stąd dostać się również do garażu, laboratorium, a nawet do serwerowni i komory reaktora.

Pomieszczenia administracyjne domyka skrzydło kierownicze z gabinetem kierownika ICID (dziś będącego Pokojem Lisy (7)) i Gabinetem zastępcy kierownika (8), dziś stojącym pustym (choć Mikel Paquet cały czas Lisie mędzi, by pozwoliła mu go zająć).

Z części administracyjnej do medycznej dostać się można jedynie przez śluzę dezynfekującą, przy której dawniej siedział wartownik. Medycy i Laboranci narażeni co dzień na kontakt z agentami lub pracujący nad wirusem, musieli się za każdym razem przez nią przebijać, choć jak słusznie zauważali - za mało było wiadomo o PUFF by uznać, że taki zabieg ma jakikolwiek sens. Za śluzą znajdują się schody prowadzące  w górę do szpitalnych pomieszczeń rekonwalescencji i drugie (położone pod nimi) w dół do laboratoriów, na tym poziomie jednak skierować się można jedynie do sporego Ambulatorium (9) z niewielkim aneksem stomatologicznym oraz Gabinetem psychologa (10). Za ambulatorium znajduje się Sala operacyjna (11) wyposażona w najnowsze roboty medyczne. Pokój medyków (12) i Gabinet szefa szpitala (13), zajmowany przez Judie Vajpayee dopełnia tej części pierwszego piętra budynku. Za gabinetem jest też niewielki pokoik z łóżkiem, w którym Główny medyk ICID czasem nocował gdy pracował do późna. Judie go nie używa, woli wracać do siebie, do sektora mieszkalnego.






Na drugim piętrze części administracyjnej znajdują się Kwatery ochrony (1) gdzie mogliby kimać agenci-strażnicy po służbie, ale Billy nie zgadza się na to, bo nie chce by jego ludzie tracili kontakt z resztą agentów. W środkowej części budynku są dawne Kwatery pracowników (2) oraz piętro i ‘galeryjka’ Centrum Kontroli (4), a w południowym skrzydle Kwatera mieszkalna kierownika ICID (3) zajmowana przez Lisę .

W części szpitalnej drugie piętro to zazwyczaj pustawe (na szczęście) centrum rekonwalescencji dla mocniej poszkodowanych: Sala pielęgniarek (5), dwie Sale dla pacjentów - jedna dla dzieci, druga dla starszych (6, 7) oraz cztery Izolatki (8) dla rannych w stanie krytycznym.

Podziemia to przestronne magazyny. Są wypełniony masą różnych skrzyń, w których orientuje się tylko “Whoopie”. Wyjazd na poziom gruntu możliwy jest dzięki uchylnej rampie po której do środka bez trudu mogą dostawać się niewielkie dostawczaki (których ICID nie ma) i roboty transportowe (których na szczęście ma kilka).






Na parterze mieszczą się sale, które pierwotnie miały być konferencyjnymi, a FEMA po przejęciu ośrodka i przemianowaniu go na ICID, wykorzystywała je jako miejsca rozrywki dla agentów. Sale użytkowe (3) są cierniem w dupie Lisy poprzez grafik i ciągłe kłótnie kto i kiedy może z nich jak korzystać. Jedna sala czasem może stać się salonem tatuażu, by za kilka godzin robić za miejsce spotkania "Neko Club" (kilku najmłodszych dziewczynek biegających po ICID w ‘kocich uszkach'). Wyjątkiem są: Sala szkolna (1) gdzie odbywają się lekcje 'szkółki' kształcącej najmłodszych oraz Sala symulacji (2) gdzie wstawiony został sprzęt pozwalający agentom na treningi w VR.






Na piętrach pierwszym i drugim znajduje się dwupoziomowa, posiadająca blisko 350 miejsc Aula. Pełni ona funkcję zarówno rozrywkową (jako kino) jak i bardziej użyteczną dla społeczności gdy staje się sala spotkań wszystkich agentów gdy z rzadka organizowane są ważne zebrania. Winda nie posiada tu nadbudówki, toteż wjeżdżający nią ‘wyłaniają się niejako z podłogi’ co niektórzy lubią wykorzystywać by nieco przygwiazdorzyć (większość wchodzi tu raczej po ludzku - po schodach, lub z galerii). W tyle auli, na wysokości pierwszego piętra, pod najwyższymi rzędami siedzeń są toalety i składzik, do których dostać się można z galerii. Na wyższym poziomie sali, za rzędami najwyżej położonych siedzeń jest podest z którego można dostać się na otwarte balkony umieszczone po bokach (mniejsze loggie są też niżej z wejściami od galerii).

CZĘŚĆ REKREACYJNA


PODZIEMIA gmachu "C" nie różnią się zbytnio od podziemi budynku konferencyjnego, jedyną różnicą jest Chłodnia (1) w której przechowywane są (rzecz jasna) rzeczy wymagające niskich temperatur. O dziwo jednak nie tylko żywność, ale i leki. W związku z przemodelowaniem przez FEMA dwóch najniższych poziomów budynku szpitalno-laboratoryjnego i uczynienia tam dwóch laboratoriów - zabrakło miejsca na chłodnię medyczną i to tutaj przechowywane są w niskich temperaturach np. niektóre leki. Oczywiście w kwestii logistyki, jest to nieco upierdliwe, ale niewiele można z tym zrobić.





Część podziemna w mieszkalnej części budynku (tak samo jak parter) jest oficjalnie zaliczana do sportowo-rekreacyjnej. Powodem tego jest fakt, że mieszczą się tam po prostu Basen i Strzelnica. Przestrzeń zarezerwowaną pod pływalnię wzbogacają nieodzowne Szatnie/Przebieralnie (1). Zarówno sześciotorowy basen jak i strzelnica z ośmioma stanowiskami strzeleckimi, mają 50 metrów długości.





Parter budynku zajmuje w większości wielka Kuchnia wzbogacona o drugą Chłodnię (1) (tu oczywiście nie przechowuje się leków, jak w tej na dole). W naziemnym łączniku znajduje się przestronna Stołówka (2) z miejscem wydawania posiłków, oraz kilkoma drukarkami żywieniowymi, które używane są rzadko, bo żarcie z tego ma wszelkie składniki odżywcze, ale jest konkretnie paskudne. W południowej części jest Klatka schodowa (3) z której schodami lub windą można dostać się na każdy poziom mieszkalny, ale również do pływalni i strzelnicy.





Parter pod częścią mieszkalną to wyższy poziom pływalni i strzelnicy. Większość tej pierwszej jest po prostu dwupoziomowa, choć nad przebieralniami jest wielka antresola z siedzeniami, które umożliwiają obserwowanie przez ewentualną widownię odbywających  się zawodów na basenie poniżej. To stąd zresztą, po schodach, można się jedynie dostać na dół do przebieralni. W części zajmowanej przez strzelnicę jest Close combat hall gdzie, w odróżnieniu od poziomu niżej, agenci szkolą się w broni palnej używanej na krótkich dystansach. Atrapy domków, sterty skrzyń i inne przeszkody usiane automatycznie podnoszonymi tarczami sugerującymi przeciwnika? Tak, to co tygryski lubią najbardziej.





Piętro jest w całości przeznaczone na Pomieszczenie rekreacyjne (1) którego zastosowanie jest wielorakie. Północną część zazwyczaj okupują ci, co lubią sobie ponerdzić przy vidgame'ach, czy to klasycznych wyświetlanych przez rzutnik na ścianie, czy tych holo kreowanych przez emitery. Jest tu też przestrzeń robiąca po prostu za klasyczny salon towarzyski, gdzie można po prostu posiedzieć i pogadać. Bilard? Proszę bardzo. Nie zabrakło też przestrzeni barowej wraz z pomieszczeniem Zaplecza (2) barmańskiego. Króluje tu aktualnie pędzony przez dwójki samogon, albo "synt booze", bo po ustaniu transportów z FEMA jedyny normalny, dobry alkohol pochodzi z eskapad poza ośrodek i łojony jest bardziej prywatnie, po cichu, aby nie musieć się dzielić ze zbyt wieloma amatorami alko...

W południowej części łącznika z częścią mieszkalną, prowadzi Korytarz (3) będący de facto niewielką galerią z widokiem na mieszczącą się niżej stołówkę. Prowadzi do windy, Sektora 1 i schodów na wyższe poziomy mieszkalne. Czasem jest tu pusto, czasem eskaluje tu impreza rozpętana w części barowej, czasem staje się miejscem zabaw najmłodszych, gdy pogoda nie pozwala im szaleć na zewnątrz.





Drugie Piętro to przestronna siłownia zawalona masą najnowocześniejszego sprzętu na jakim agenci mogą dbać o kondycję i rozwój masy mięśniowej. Choć nie bardzo dotyczy to Jedynek, to i one często odwiedzają to miejsce.
Na klatce schodowej prócz windy i schodów jest wejście do Sektora 2.





Trzecie Piętro oferuje zdecydowanie mocniejsze atrakcje. To Sala treningowa zazwyczaj nazywana bokserską, co wzięło się od ringu stojącego za windą i toaletami. Oczywiście treningi tutaj odbywają się z zakresu przeróżnych sztuk walk, a Sala z lustrami (1) oferuje możliwość poćwiczenia w spokoju samotnie, lub po prostu w mniejszym gronie. Mikel postuluje by wmontować tam rury, co by dziewczyny mogły poćwiczyć pole dance.
Tutaj z klatki schodowej można wejść do Sektora 3 (Bo jak to żartobliwie powtarza Cat: "Koty lubią patrzeć na wszystkich z góry").





CZĘŚĆ MIESZKALNA

Trzy piętra nad pływalnią i strzelnicą, to trzy sektory będące kwaterami agentów. Z racji pierwotnego przeznaczenia kompleksu trudno byłoby wymagać, aby były tu pokoje jednoosobowe, ale i tak jest lepiej niż mieli żołnierze stacjonujący tu jeszcze kilkanaście lat temu. Dawniej trepy kisiły się po kilku w jednym pokoju, dziś agenci poza nielicznymi szczęśliwcami mieszkającymi 'solo' dzielą przestrzeń z tylko jednym współlokatorem.
Na każdym piętrze są węzły sanitarne, bo w pokojach nie ma prywatnych łazienek i pryszniców.

Podziemia budynku technicznego są rozbite na dwa, nie sąsiadujące ze sobą kompleksy. Bliżej gmachu głównego jest Park maszyn (1)  w którym przechowywane są roboty stanowiące siłę roboczą kompleksu. Stacjonują tu zarówno niewielkie, zapasowe roboty sprzątające, jak i spore platformy transportowe będące technologiczną ewolucją pseudointeligentnych i nie potrzebujących obsługi użytkownika wózków widłowych. Jest nawet jeden (niestety uszkodzony) robot przeznaczony do wycinki lasu, a także samobieżna, budowlana robodrukarka 3D. Mnogość urządzeń mających wykonywać za człowieka różnorakie prace, nie przesłania jednak bolesnego faktu, że brak tu maszyn umożliwiającym agentom transport. Jest tu też spora platforma umożliwiająca przenoszenie robotów w górę, aż po halę naprawczą oraz mechanicznie zamykana rampa na poziom gruntu.
Bliżej budynku mieszkalnego w podziemiach zlokalizowana jest Siłownia energetyczna systemu ogniw paliwowych.





Parter w środku nie różni się prawie niczym od podziemi. W części energetycznej jest po prostu Siłownia energii pozyskiwanej z powłok słonecznych, a w Parku maszyn brak jedynie rampy na zewnątrz (cięższe maszyny z tego poziomu muszą zjechać platformą windową niżej, by wyjechać z budynku).
Na zewnątrz okrągły budynek siłowni okala sztuczny zbiornik wodny w którym pływają genetycznie modyfikowane sumy. Na zimę przykrywa się ją termo odporną pleksitaflą, aby ryby nie wyzdychały od mrozu. Sadzawka ta pełni również funkcję… cmentarza. Na dnie wśród sztucznie nasadzonej roślinności umieszcza się specjalne pojemniki-urny z prochami osób zmarłych w ICID, o których szczątki nie upominały się rodziny.





Na Piętrze mieści się Hala naprawcza (1) w której remontuje się cięższy sprzęt, a także Pracownia techniczna (2) w której kilku techników ogarnia naprawy drobniejszego sprzętu. Tutaj stoją tez drukarki 3D, z których produkuje się potrzebne przedmioty. Najbliżej schodów do siłowni energetycznych znajduje się gabinet głównego technika, w którym urzęduje Whoopie.

Dziedziniec to półkolista przestrzeń ograniczana budynkami. Ponieważ pomiędzy Budynkami A, B i C od strony zewnętrznej jest ściana z bardzo odpornej, modułowej pleksi-tafli, dostęp do dziedzińca nie jest otwarty z każdej strony, a jedynie spomiędzy wsporników/zabudowań poziomu gruntu budynku A, i szerokich na kilka metrów przestrzeni między Budynkiem A i Budynkiem Technicznym oraz tych po obu stronach siłowni/fontanny. To oznacza, że nawet gdyby padł mur wokół ośrodka, to wystarczy bronić przed odmieńcami tych czterech wąskich przejść, aby zabezpieczyć cały wewnętrzny kompleks wraz z dziedzińcem. Na wysokości części rekreacyjnej budynku C są szerokie schody na poziom 1, na galerię. To jedyne miejsce (obok schodów wejściowych w części administracyjnej Budynku Głównego i uchylnych ramp w podziemnych magazynach/garażu) gdzie można wejść do zabudowań z poziomu gruntu.
Pomiędzy zewnętrzną pleksiszybą i budynkami, prawie trójkątne przestrzenie zaadoptowane zostały na niewielkie ogrody. Jest to idealne miejsce, jeżeli ktoś szuka chwili spokoju, a pleksipowłoka chroni przed wiatrem, deszczem, czy mroze
Obok Budynku Technicznego stoi ciężarówka typu HRV 334-C. Pojazd całkowicie autonomiczny i sterowany zdalnie, bez kabiny kierowcy został tu pozostawiony przez ostatni konwój, który przybył przed Czarnym Początkiem. Pojazd zepsuł się przed powrotem konwoju do siedziby FEMA, a w ICID nie było części aby go naprawić, toteż FEMA pozostawiła go tu zamierzając naprawić przy następnym transporcie, do którego nigdy nie doszło. Ciężarówka jest awatarem bólu egzystencji Whoopiego, który od miesiąca robi wszystko by ją naprawić – oczywiście bezskutecznie.

Galeria biegnąca wzdłuż wewnętrznej strony budynków na poziomie 1, jest w zasadzie jedynym ciągiem komunikacyjnym pozwalającym się między nimi przemieszczać. To tędy można z budynku mieszkalnego dostać się do szpitala, laboratorium, Auli, czy sal użytkowych, ale agenci używają ja równie często po prostu do spotkań towarzyskich, czy co tylko wpadnie im do głowy. Póki w ICID rządziła FEMA dosyć rygorystycznie przestrzegano zakazu zastawiania tej arterii, ale odkąd FEMY nie ma – hulaj dusza, piekła nie ma. Na galerii pojawiły się pufy do siedzenia, stoliki, etc. Tak, że czasem przypomina ona tor przeszkód.

Przy budynku mieszkalnym Galeria prowadzi ku Budynkowi Technicznemu skąd można dostać się do Centrum Kontroli w Budynku A. Jest to jedyny ciąg jaki obok ambulatorium dawał możliwość kontaktu agentów z obsługą ośrodka, do tego bardzo łatwo odcinany w razie potrzeby. Pracownikom FEMA to niestety nie pomogło...