ZAŁOŻYCIEL: Steven Maverick

ROK ZAŁOŻENIA: 01.01.2030 r.

Początkowo ICID było jedynie egoistycznym tworem Mavericka. Mężczyzna, przerażony nieznaną chorobą swojej  żony, poprosił o pomoc najlepszych naukowców i lekarzy, z jakimi miał kontakt. Dysponując nieograniczonymi środkami finansowymi Maverik odkupił od rządu dawny i nieużywany od lat kompleks militarny położony w lasach na północ od Ottawy, z którym rząd od dłuższego czasu nie wiedział co zrobić. Obiekt był już nawet w fazie wstępnej przebudowy na centrum przygotowań lekkoatletycznych, ale gdy trafił się prywatny inwestor gotowy odkupić kompleks za ciężkie pieniądze - pozbyto się go bez żalu, nawet z radością. Tak pojęcie ICID-organizacja trwale połączyło się z ICID-ośrodek i w tym ujęciu funkcjonuje do dziś. To tutaj naukowcy pracujący z Maverikiem odkryli, że organizm kobiety zakażony jest nieznanym wirusem, którego pochodzenia nie znają. ICID, wraz ze wzrostem liczby chorych, rozrastał się jako Organizacja mająca pomóc zwalczyć śmiertelnego wirusa, będącego zagrożeniem nie tylko dla miasta, w którym wykryto pierwszy przypadek, ale również dla całej Kanady.
Początkowo naukowcy mieli nadzieję, że zduszą chorobę w zarodku. ICID było pod stałą kwarantanną. Naukowcy współpracujący z lekarzami nie wychodzili z Ośrodka przez długie tygodnie, narażając własne życie i całkowicie poświęcając się badaniom, które wykazały obecność nowego, jeszcze nikomu nieznanego wirusa do złudzenia przypominającego zmutowaną wściekliznę.
Ze względu na rosnącą liczbę zainfekowanych, Federal Emergency Management Agency (FEMA) ogłosiła stan klęski żywiołowej, a następnie przejęła ICID.  

W lipcu tego samego roku zaraziło się jedno z pierwszych dzieci - córka samego Stevena. Piętnastoletnia dziewczynka dostała gorączki i została przewieziona do szpitala w ICID, gdzie była pod stałym nadzorem lekarzy. Ku zdziwieniu naukowców, na drugi dzień objawy Lisy ustąpiły, a dziecko zaczęło wykazywać ponadprzeciętne zdolności. FEMA rozpoczęła badania dotyczące odporności u dzieci, poszukując jak największej liczby osób w wieku podobnym do Lisy, które również zostały ugryzione.
Do ICID spłynęła coraz większa liczba młodych osób - ich wiek wahał się od kilku do 25 lat - u wszystkich dzieci wystąpiły skutki uboczne w postaci zwiększonej siły, zwinności i sprawności. Przez dużą ilość młodych w Kanadzie powstały kolejne ośrodki będące odłamami ICID - i całkowicie podporządkowane FEMA. ICID stał się jednym z wielu kompleksów gdzie przetrzymywano i badano zarażone dzieci, ale jednocześnie sztandarowym ośrodkiem w którym FEMA prezentowała rozwój badań na użytek mediów.
Naukowcy zauważyli pewną zależność, przez którą podzielili dzieci na trzy sektory. Lisa została przypisana do “Dwójek” i stała się łącznikiem między swoimi rówieśnikami, a dorosłymi. We wszystkich wiadomościach można było usłyszeć informację o odizolowaniu Kanady i zamknięciu wszystkich granic.
Do ICID trafiły zdrowe dzieci z domów dziecka, które zostały zarażone w Organizacji. Liczba młodych osób zaczęła przewyższać ilość dorosłych naukowców, pracujących nad szczepionką.

PRZEJĘCIE ICID: 10.10.2040 r. (Lisa ma 25 lat)

Tak naprawdę po dziś dzień nie wiadomo w jaki sposób Odmieńcy uciekli ze szpitala. Lisa, jako osoba ciesząca się zaufaniem ze strony młodych, wydała rozkaz dotyczący zabicia wszystkich będących w grupie ryzyka. W Organizacji pozostały jedynie osoby, które nie ukończyły 26 roku życia. Od tej pory wszystko zostało w rękach młodego pokolenia.