20.01.2017DATA URODZENIAMIEJSCE URODZENIAGRUPASTANOWISKOWIZERUNEK

Najstarsze wspomnienie jakie pamięta Archie to poszukiwanie zwierzątek po śladach, razem z tata. Każda taka eskapada kończyła się dla zwierząt śmiercią. Mieszkali w takiej okolicy, że niestety tak trzeba było jakoś to przetrwać. Bądź co bądź dzięki podróżom z ojcem, chłopak nie miał trudności czy to z łowieniem ryb, czy z filetowaniem mięsa itp. Gdy Stark skończył trzynaście lat, ojciec w jego urodziny kazał mu zostać w domu i powiedział że tym razem weźmie jego siostrę, bo ona musi też dowiedzieć się jak przetrwać, a on musiał zostać z matką w domu, która się źle czuła.
Gdy wstawał świt, jego ojciec i siostra nadal nie wracali, postanowił więc poszukać ich na własną rękę. Wykończony i zmęczony znalazł ojca, który zamarzł przy rzece, w ręku trzymał czapkę jego siostry, a w plecy wbity miał całkiem spory nóż. Życie chłopca nagle się załamało, dodatkowo nie mógł znaleźć tropu siostry, która mogłaby wiedzieć co się stało. Nóż schował sobie w plecak i ciągnął ojca, aż do domu.
Po powrocie okazało się, że jego matkę spotkał ten sam los, tym razem znalazł zakrwawiony kamień i zwiniętą kartkę w dłoni matki, którą mocno zaciskała. Napisała tam, żeby uciekać, nigdy tu nie wracać i przeprasza za wszystko. Archie przez parę dni dochodził do siebie i leżał w domu razem z rozkładającymi się ciałami swoich rodziców, gdy przyszedł czas, spakował się by jak najdłużej przetrwać bez postoju, następnie ułożył rodziców obok siebie, tak aby trzymali się za ręce, polał wszystko benzyna z kanistra, po czym podpalił i poszedł w stronę większych miast.
Najpierw zatrzymał się w Yellowknife i tam dorastał żyjąc na ulicy, próbując przeżyć wśród obcych. Doszło już wtedy do czystek w miastach i życie na ulicy to była walka na krawędzi, cały czas był zagrożony. Gdy trochę zmężniał, napadał te miejsca gdzie jeszcze było jedzenie i picie by móc przeżyć. Opiekował się również tymi młodymi ludźmi, których nie zabrało ICID.
Na świecie w tym czasie coraz bardziej szalał wirus i jedynie ośrodki odludnione miały szanse na dłuższe życie, ale do czasu. Któregoś dnia gdy mieli się ewakuować z miasta, aby znaleźć nowe schronienie, natknęli się na patrol ICID. Oni zabrali jego skormną osobę i garść młodszych kolegów i koleżanek tam gdzie trzeba, gdzie może będzie ich miejsce, gdzie może jest też jego siostra.

Siostra Blair - Mam nadzieję, że żyje i że nic jej nie jest. W dzieciństwie raczej mieli ze sobą dobre stosunki.
Rodzice - nie żyją, zostali zamordowani przez jakąś tajną grupę, która porwała również jego siostrę.

Podczas przeszukiwania apteki, zaatakował go zmieniony ekspedient, nie był jakieś potężnej budowy, więc Archie go odepchnął, a pech chciał że głową uderzył o starą żeliwną kasę, więc jeszcze bardziej martwy ekspedient nie robił już problemu. Parę dni później zajęli się nim już ICID, zresztą nie tylko nim.

Szybko. Nie miał możliwości wyboru czy chce tego czy nie i gdy na początku czuł się trochę jak dziecko w obozie. Tak z czasem jak poznawał ludzi widział co buduje Lisa, powoli poczuł, że tutaj czuje się bardziej w domu niż w domu. W sumie dorastał tu i stał się częścią młodego społeczeństwa. Niby nikt go nie pasował na tą rolę, aczkolwiek, gdy potrzeba kogoś znaleźć zawsze chętnie pomoże.

Archie jest człowiekiem o wielu twarzach, to zarówno jego wada jak i zaleta. Przez swoje "zdolności" prawie nikt nie jest w stanie go rozgryźć. Wśród ludzi to raczej kulka energii, która stara się wszystkich rozbawić i ciągle się uśmiecha. Natomiast gdy zostaje gdzieś sam łapie go melancholia, smutek i wracają wszystkie stare rany, być może kiedyś znajdzie siostrę, która zalepi chociaż jedną.
Nigdy nie odmawia pomocy, nawet gdy miałoby to skończyć się dla niego źle. Raczej nie jest zwolennikiem rozwiązań siłowych, ale gdy musi robi to, nie jest jakoś potężnie zbudowany, ale dzięki refleksowi nadrabia niedobory tego czego inni mają dużo tzn. siły.

Gdzie mam się podpisać ?